تورش توجه در افراد دارای رژیم غذایی و افراد عادی

مقدمه: چاقی یکی از بیماری­های زندگی مدرن و صنعتی است که با افزایش رفاه جامعه رو به فزونی است. عوامل شناختی (سوگیری توجه) نقش اساسی در شکست افراد رژیم­گیرنده ایفا می­کند. لذا هدف پژوهش حاضر بررسی اثر تورش توجه نسبت به محرک­های مرتبط با خوراکی­های پرکالری در مقایسه با خوراکی­های کم­کالری حتی به صورت زیر آستانه­ای بر عملکرد افراد رژیمی در تکالیف شناختی و اثر تداخل است. روش­کار: این پژوهش علی-مقایسه­ای در سال 1390 در کلینیک بیمارستان­های  قائم و امام رضا (ع) و کلینیک دانشکده­ی روان­شناسی و علوم تربیتی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد و شرکت­کننده­ها (50-20 سال) شامل افراد رژیم­گیرنده (30 نفر) و افراد عادی  (30 نفر) بودند که  با نمونه­گیری در دسترس، انتخاب و در دو گروه رژیمی و غیر رژیمی جای داده شدند. نسبت هر دو جنس در هر دو گروه یکسان بود. برای سنجش سوگیری توجه از آزمون استروپ ترکیبی (زیر آستانه­ای) استفاده شد و برای هر شرکت­کننده، دو نسخه­ی تصویری و واژگانی استروپ اجرا شد. نتایج با استفاده از  نسخه­ی 19 نرم­افزار spss انجام گرفت. به منظور بررسی تفاوت میانگین­های دو گروه از آزمون تی مستقل و برای اثر تداخل محرک­ها از manova استفاده شد. یافته­ها: نتایج نشان داد که هیچ تفاوت معنی­داری بین میانگین­های نمرات تداخل تصاویر کم­کالری  (28/0=p)  و تصاویر پرکالری (57/0=p)، نام خوراکی­های کم­کالری (307/0=p)  و نام خوراکی­های پرکالری (202/0=p)  به صورت زیرآستانه­ای بین دو گروه وجود ندارد. نتیجه­گیری: به نظر می­رسد زیرآستانه­ای بودن محرک­های خورد و خوراک (تصاویر و نام خوراکی­ها) باعث تورش توجه افراد رژیمی در مقایسه با افراد غیر رژیمی نمی­شود.